Niemcy są dosyć biurokratycznym krajem; niestety, wyjątkiem od tego generalizującego stwierdzenia nie jest procedura składania podań o pracę. Może się od ciebie wymagać czegoś więcej niż zwykły życiorys i list motywacyjny jak w większości krajów.
W większości krajów trzeba również dostarczyć:
Dossier zawierające te dokumenty to Vollständige Bewerbung. Niektóre stanowiska wymagają Aussagefähige Bewerbung, które zawiera dodatkowe informacje jak publikacje, patenty, próbki czy portfolio.
List motywacyjny i CV powinny być napisane w języku niemieckim, chyba że starasz się o stanowisko nie wymagające znajomości tego języka. Poproś niemieckiego przyjaciela o pomoc w redagowaniu tych dokumentów lub skorzystaj z usług profesjonalnego serwisu. Po wysłaniu poczekaj tydzień lub dwa, a następnie zadzwoń, by sprawdzić, czy je otrzymano.
Prawidłowe CV powinno zawierać zdjęcie paszportowe. Czasami warto zainwestować w dobrego fotografa, ponieważ zwykle “pięciominutówki‿ i zdjęcia z maszyny uważane są za nieprofesjonalne. Fotografię należy wkleić w prawym, górnym rogu pierwszej strony CV, obok danych osobowych.
Niemieckie CV jest zwykle dłuższe niż w innych krajach, ale nie powinno ono przekraczać dwóch stron. Jest też kilka osobliwości, które trzeba wziąć pod uwagę, dlatego poniższa lista przedstawia najważniejsze punkty twojej niemieckiej wersji życiorysu:
Kolejność: Tradycyjny życiorys pisany był w porządku chronologicznym. Obecnie CV organizuje się wokół kilku ważnych sekcji jak wykształcenie, doświadczenie zawodowe, znajomość języków. Informacje podaje się w odwrotnym porządku chronologicznym tj. na początku to, co najbardziej aktualne. Daty nie muszą zawierać dnia, wystarczy wskazać miesiąc.
Nagłówek: Napisz Lebenslauf (Curriculum vitae) w nagłówku życiorysu.
Dane osobowe ( Persönliche Daten): To pierwsza część CV. Powinna zawierać twoje imię i nazwisko, adres, numery telefonów oraz adres e-mail. Powinieneś też uwzględnić datę i miejsce twojego urodzenia, stan cywilny, liczbę dzieci. Trzeba podać wiek w swoim CV, inaczej zostanie uznane za niekompletne
Doświadczenie zawodowe ( Berufserfahrung): Nazwa firmy, sektor, miasto i pozycja/e, którą/e zajmowałeś. Sprecyzuj, co osiągnąłeś w każdej pracy, bo to ważny czynnik dla twojego pracodawcy.
Wykształcenie ( Ausbildung): Zacznij od dyplomu szkoły wyższej (Studium) lub ostatniej, jaką ukończyłeś. Powinieneś wymienić tytuły, jakie posiadasz, nazwę szkoły wyższej, miasto, datę studiów, ostateczną średnią ocen. Następnie wymień szkołę średnią ( Schulausbildung). Zawsze powinieneś postarać się znaleźć niemieckie odpowiedniki twoich tytułów czy rodzaju wykształcenia, jako że wielu pracodawców może nie zrozumieć obcych tytułów.
Znajomość języków ( Sprachkenntnisse): Wymień wszystkie języki, które znasz wraz ze stopniem znajomości: biegły ( fließend), dobry ( gut), średni/ komunikatywny ( durchschnittlich) podstawowy ( Basiskenntnisse). W zależności od twoich umiejętności, korzystnym może okazać się podział na znajomość języka w piśmie ( schriftlich) lub mowie ( verbal). Nigdy nie wyolbrzymiaj swoich umiejętności językowych, jako że podczas rozmowy kwalifikacyjnej mogą one zostać sprawdzone. Jeżeli twój opis z CV nie zgadza się z rzeczywistością, raczej nie dostaniesz tej pracy.
Dodatkowe informacje ( Sonstiges): Dodatkowe informacje o tobie zawierające:
Data i podpis : W Niemczech często spotyka się u dołu ostatniej strony, odręczny podpis i datę.
Twój list motywacyjny powinien okazać zainteresowanie konkretnym stanowiskiem i potwierdzać odpowiednie kwalifikacje do pracy na nim. Innymi słowy “dlaczego właśnie ty jesteś tą odpowiednią osobą‿. List powinien być rzeczowy i nie zawierać zbyt wielu dyplomatycznych zwrotów. Pamiętaj, że wielu pracodawców otrzymuje niejeden taki list dziennie, więc postaw na zwięzłość. Nawet jeśli nie zabrzmi to zbyt poetycko, dobrze zacząć list od "Hiermit bewerbe ich mich als …" ( niniejszym, chciałbym ubiegać się o...).
Podkreśl, dlaczego właśnie ty jesteś odpowiednią osobą na dane stanowisko. Unikaj pochlebstw typu „Zawsze chciałem pracować w tym przemyśle, jestem zachwycony pozycją, jaka pańska firma osiągnęła w tej branży.‿ Postaraj się przedstawić w oryginalny sposób, który by cię wyróżnił spośród tłumu kandydatów.
Oprócz listu motywacyjnego i CV, większość niemieckich podań zawiera kopie kwalifikacji (dyplomów) i referencji od poprzednich pracodawców. Dobrze jest też dołączyć kopie certyfikatów, o których mowa w CV. Kompletne podanie jest zatem dosyć długie, 20-30 stronicowe nie jest rzadkością. Wiele osób “oprawia‿ więc swoje podanie w Bewerbungsmappe (dossier), które można kupić w każdym sklepie papierniczym. Dzięki temu twoje podanie łatwiej będzie przeglądać i na pewno sprawisz lepsze wrażenie.
Jeśli twój niemiecki nie jest idealny, rozważ profesjonalną pomoc w pisaniu twojego pierwszego podania. Możesz skorzystać z odpłatnej rady konsultantów, którzy udoskonalą twoje CV i list motywacyjny, na przykład na www.profibewerbung.de .
Kolejnym etapem procedury będzie najpewniej rozmowa kwalifikacyjna. O ile nie starasz się o pracę w zagranicznej firmie, rozmowa będzie przeprowadzona po niemiecku. W każdym razie warto jak najwcześniej poświecić trochę czasu na naukę, bo czasem nawet kilka zdań czy wyrażeń może zostać docenionych.
Nie spóźnij się, Niemcy są bardzo punktualni i spóźnienie się na rozmowę kwalifikacyjną nie jest najlepszym początkiem. Ubierz się elegancko, ale skromnie: dla panów garnitur (ciemny, dobrze skrojony) i krawat; dla pań garsonka lub garnitur. Dowiedz się trochę o firmie i przygotuj się do rozmowy na temat swoich umiejętności.
Rozmowy kwalifikacyjne są zwykle oficjalne i rzeczowe. Po krótkim wstępie: przedstawienie się, uścisk dłoni, czasem wymiana wizytówek czy chwila zwyczajnej rozmowy, zaczyna się oficjalna rozmowa.
Na pytania odpowiadaj otwarcie, szczerze i uprzejmie. Nie przerywaj. Połóż nacisk na swoje kwalifikacje, odpowiednie do stanowiska i korzyści, jakie twoja obecność może przynieść firmie. Nie wahaj się zadawać odpowiednich pytań, jak np. o strukturę działania firmy, przyszłych obowiązków czy przyszłych współpracowników.
Być może będzie ci zadanych kilka pytań osobistych. Zgodnie z prawem, pracodawca może zadawać pytanie związane ze stanowiskiem, jakie proponuje. Jeśli zapyta np. czy jesteś w ciąży, masz podstawy do złożenia skargi.