Woningprijzen

Hoe veel kost een huis in Griekenland?

Griekenland heeft een vrij levendige huizenmarkt, hoewel deze tot ongeveer het laatste decennium weinig buitenlandse kopers aantrok, hoofdzakelijk wegens beperkingen op buitenlands bezit.

Tot rond 1990 waren er weinig makelaars die diensten aanboden aan potentiële buitenlandse kopers, hoewel er meerdere zijn verschenen doordat Griekenland populairder is geworden. Griekenland is grotendeels onontwikkeld met veel onbeschadigde gebieden zoals in Portugal en Spanje 20 tot 30 jaar geleden. Het heeft grotendeels een onaangesproken vakantiehuizenmarkt en veel gebieden hebben een goed investeringspotentieel.

Er zijn strikte controles betreffende ontwikkeling en renovatie om ervoor te zorgen dat het lokale karakter behouden blijft, voornamelijk aan de kust en in landelijke gebieden. Oude dorpshuizen zijn in de meeste gebieden redelijk geprijsd en overvloedig in aanbod, hoewel deze doorgaans uitgebreide modernisering en renovatie vereisen en zelden een goede investering zijn. Veel buitenlandse kopers kopen een stuk land en bouwen een nieuw huis. Onthoud dat je wellicht een premie dient te betalen voor een eigendom aan de kust of op een eiland.

In de meeste gebieden zijn prijzen stabiel en grotendeels onaangetast door wereldrecessies. In de afgelopen jaren zijn de meeste buitenlandse kopers Britten, Duitsers en Scandinaviërs geweest, gevolgd door Russen en andere Oost-Europese kopers. De Britten zijn geneigd om de eilanden en de Peloponnessus te kiezen en de Duitsers het vaste land.

Eén van de aspecten die veel kopers aantrekt in Griekenland, zijn de relatief lage prijzen van woningen, vergeleken met veel andere Europese landen. Woningbezit is één van de hoogste in Europa (meer dan 80 procent), hoewel de lokale bevolking doorgaans geen woning koopt als investering. Je moet ook niet verwachten om een snelle winst te maken bij het kopen van een woning in Griekenland.

In het laatste decennium zijn prijzen van woningen aanzienlijk gestegen, hoewel niet zo veel als in sommige andere landen. De grootste stijgingen zijn geconstateerd op sommige populaire Griekse eilanden, waar prijzen zijn gestegen tegen met een veel grotere snelheid sinds het land lid is van de Europese Unie en beperkingen betreffende buitenlands eigendomsbezit grotendeels werden afgeschaft voor EU inwoners.

Onthoud dat er soms de neiging is om buitenlanders in sommige gebieden van Griekenland te veel in rekening te brengen, daarom is het belangrijk om lokale prijzen te vergelijken (d.w.z. wat de lokale bevolking betaalt!) of een goede bemiddelaar te vinden. In de winter neigen de prijzen lager te zijn dan woningen waarvoor in de zomer wordt geadverteerd. Indien je een aantal maanden in een gebied verblijft en jezelf positioneert als een ‘serieuze’ koper onder de lokale bevolking, kunnen je kansen op lagere prijzen stijgen.

In tegenstelling tot hevige muntschommelingen die in sommige landen geconstateerd worden, stijgen eigendomsprijzen in Griekenland langzaam en regelmatig, en zijn doorgaans vrij stabiel, voornamelijk in landelijke gebieden waar weinig lokale vraag is. Een uitzondering hierbij is Athene, waar prijzen de afgelopen jaren flink zijn gestegen.

Naast duidelijke factoren zoals grootte, kwaliteit en regio, is de belangrijkste overweging die invloed heeft op de prijs van een huis de locatie. Onroerend goed is minder duur in rurale gebieden (op het vaste land in Griekenland), waar een boerderij of dorpshuis hetzelfde zou kunnen kosten als een studio appartement op een populair eiland of in een stijlvol vakantieoord. De kwaliteit van een woning varieert aanzienlijk wat betreft materiaal, inrichting, montage en vakmanschap. De prijs-kwaliteitverhouding varieert ook enorm en je dient minimaal vijf tot tien eigendommen te vergelijken om een goed beeld te kunnen krijgen van de relatieve waarde. De meeste eigendommen worden onder volledig eigendomsrecht verkocht.

Wanneer geadverteerd wordt voor een woning, wordt doorgaans de totale oppervlakte in vierkante meters (geschreven als m2) en het aantal slaapkamers genoemd. Bij het vergelijken van prijzen, dien je de kosten per vierkante meter van de bewoonbare of gebouwde oppervlakte te vergelijken, exclusief patio’s, terrassen en balkons, welke apart vergeleken dienen te worden. Indien je enige twijfel hebt over de grootte van de kamers moet je deze zelf nameten, in plaats van vertrouwen op de metingen die zijn verstrekt door de verkoper of de bemiddelaar.

Onthoud dat een garage zelden is inbegrepen bij appartementen of dorpshuizen, hoewel er een privé parkeerplaats of een gemeenschappelijke parkeerplaats kan zijn. Sommige appartementenblokken hebben ondergrondse garages, en lock-up garages kunnen afzonderlijk worden verkocht voor appartementen en dorpshuizen. Villa’s hebben doorgaans een eigen oprijlaan of garage. Onthoud dat zonder garage, parkeren een nachtmerrie kan zijn, vooral in de zomer in steden of drukke vakantieoorden en zelfs in sommige dorpen.

Kosten variëren aanzienlijk afhankelijk van de locatie en of je een nieuw of een oud eigendom koopt. Athene is duur – niet dat veel buitenlanders ervoor zouden kiezen om hier te leven tenzij ze werken in de hoofdstad.

Nieuwe appartementen op de eilanden kosten ongeveer €70.000 voor één slaapkamer, €100.000 voor twee slaapkamers en €120.000 voor drie slaapkamers, hoewel deze veel hoger kunnen zijn in een modieus oord, Athene of op een populair eiland. Een nieuw twee slaapkamer dorpshuis of villa kost vanaf €105.000, hoewel prijzen stijgen naar €200.000 of meer op een goede locatie op een klein eiland. Een drie slaapkamer, twee badkamer villa kost vanaf ongeveer €150.000 (vanaf €200.000 met een zwembad) en een vier slaapkamer villa op een groot perceel minimaal €300.000.

Binnenlandse eigendommen zijn doorgaans goedkoper dan eigendommen aan de kust. Oude stenenhuizen zijn normaal in vele gebieden (voornamelijk Kreta) en kunnen worden gekocht vanaf €50.000. Renovatiekosten zijn echter twee keer zo veel als de aankoopprijs, afhankelijk van hoeveel je van de oorspronkelijke structuur kunt behouden. Onthoud dat de meeste oude dorpshuizen klein zullen zijn, bijvoorbeeld 50 tot 75 m2, met enkel een paar kamers en waarschijnlijk geen badkamer of toilet.