Een immigrant visum kent de houder de status van permanente inwoner toe. De Amerikaanse ambassade of het consulaat buiten de VS voorziet je paspoort van een stempel (ook bij niet-immigrant visums) en zo kan je voorgoed naar de VS gaan wonen.
De houders van dergelijk visum krijgen een Alien Registration Receipt Card. Men noemt dit ook 'de groene kaart' (hoewel ze er roos en blauw uitziet). Deze kaart is jouw identiteitskaart met een foto en handtekening erop. Met de groene kaart kan je naar de VS gaan om er voorgoed te wonen, na een tijdje in het buitenland.
Men kan op twee manieren deze kaart bekomen; via bloedverwantschap (of huwelijk) als een nabij familielid van een Amerikaanse burger, of via tewerkstelling. Men moet mogelijk jaren wachten voor zo'n kaart te ontvangen, aangezien deze kaart wordt verstrekt aan een beperkt aantal personen per jaar. Door immigrant visums kunnen houders voorgoed wonen en werken in de VS (en veranderen van werk). Partners van Amerikaanse burgers hebben na drie jaar recht op het Amerikaanse burgerschap en alle anderen na vijf jaar.
Het belangrijkste verschil tussen de rechten van een permanente inwoner en die van een Amerikaanse burger is dat een permanente inwoner geen recht heeft op bepaalde voordelen van de ziekenzorg, zoals bv. uitkeringen van de Sociale Zekerheid. Groene kaarten hebben een geldigheidsduur van 10 jaar en kunnen niet teruggetrokken worden op voorwaarde dat de houder zijn woonplaats in de VS niet verlaat of dat hij geen bepaalde inbreuken begaat.
Zorg er voor dat je aan alle criteria voldoet vooraleer je een immigrant visum aanvraagt. Je kan een aanvraag doen voor meer dan één categorie als je in aanmerking komt. Bij de aanvraag naar een immigrant visum (en niet-immigrant visums) doe je best beroep op een ervaren advocaat, hoewel het niet altijd nodig is.
Het hangt echter af van geval tot geval, hoewel de procedure ingewikkeld kan zijn en de regels vaak veranderen. Vele visumaanvragen worden jaarlijks afgewezen door het verkeerde papierwerk, bv. er werd verkeerde info verschaft, een formulier werd niet goed ingevuld, er werd een verkeerde visumaanvraag gedaan, of een advocaat heeft de overheid niet juist benaderd. Als er iemand voor jou een aanvraag doet dien je na te gaan of de verschafte informatie correct is. Wanneer je aanvraag afgewezen werd (voor om het even welke reden), is de kans kleiner dat je een visum ontvangt door opnieuw aanvraag te doen. Het is dus belangrijk dat je het de eerste keer goed doet.
Er zijn duizenden immigratie advocaten in de VS en in het buitenland. Vele specialiseren zich in bepaalde categorieën van immigranten, bv. mensen met veel geld die de erelonen kunnen betalen. De erelonen hangen af van de complexiteit van elke kwestie en gaan van 250 dollar voor een gewone consultatie tot tussen 5000 en 10000 dollar voor een ingewikkelde aanvraag dat veel werk vereist. Doe beroep op een advocaat die je werd aanbevolen of die een goede reputatie heeft, aangezien incompetente en oneerlijke advocaten vaak voorkomen.
De meest vertrouwelijke informatiebron inzake Amerikaanse advocaten is de Martindale-Hubbell list. Dit omvat een rating van iedere advocaat. Op deze website kan men deze bekijken. Geen enkele advocaat kan garanderen dat je aanvraag zal goedgekeurd worden. Wees je bewust van hoeveel je hem moet betalen en de exacte diensten die je er voor terugkrijgt. Als je hoger in beroep wilt gaan tegen de afwijzing van een visum of groene kaart, kan je beroep doen op een immigratie advocaat.
Een goedkoper alternatief zijn de '400' of de immigratie agentschappen die actief zijn doorheen het land. Sommige van deze instellingen zoals de Irish Immigration Center in Boston rekenen geen kosten aan.
Mensen die naar de VS immigreren worden ingedeeld in twee categorieën door de immigratiewet, zoals nabije familieleden, immigranten met tewerkstelling, diverse immigranten, speciale immigranten en investeerders. Hieronder volgt een nadere beschrijving:
Naaste familieleden hebben het recht op permanent verblijf zonder beperkingen. Dit zijn onder andere de partner (of recente weduwe of weduwnaar), en ongetrouwde kinderen onder de 21 jaar van een Amerikaanse burger, en de ouders van een Amerikaanse burgers die ouder dan 21 jaar is. Ook omvatten de naaste familieleden stiefouders en stiefkinderen, op voorwaarde dat het huwelijk betrokken werd voor de 18de verjaardag van het kind, en buitenlandse kinderen die voor hun 16de verjaardag geadopteerd werden.
Dit zijn mensen met jaarlijks een aantal beperkingen (quota) op het aantal mensen die naar het land gaan als permanente inwoner. Voorkeurscategorieën worden verder ingedeeld in familie-gesponsorde immigranten en immigranten die tewerkgesteld zijn. Deze worden hieronder nader beschreven:
Familieleden van Amerikaanse burgers en van permanente inwoners (gekend als voorkeur bewoners) zijn beperkt. Nabije familieleden (zie hierboven) zijn in dit aantal inbegrepen. Voorkeur bewoners worden in vier categorieën onderverdeeld:
Deze immigranten zijn verdeeld in de volgende vijf groepen:
Naast de quota voor iedere categorie zijn er beperkingen op bepaalde onder-categorieën. Sommige zijn gebaseerd op formules die elk jaar wijzigen. Doe beroep op de Amerikaanse Ambassade voor recentere informatie.