De meeste buitenlanders staan versteld te kijken van het aantal talen dat in zo een klein land als Zwitserland gesproken wordt. Er worden in Zwitserland 4 officiële talen gesproken: Duits, Frans, Italiaans en Romans.
De percentages van de gesproken talen is als volgt verdeeld: (Zwitsers-)Duits 63.9%, Frans 19.5%, Italiaans 6.6%, Romans 0.5%, andere 9.5%. De kantonnale schoolwetgeving verplichten elk kind een tweede nationale taal te leren vanaf de basisschool. Engels word vaak geleerd door jongeren, soms zelf voor een tweede nationale taal.
In principe hebben alle 4 gesproken talen in Zwitserland de zelfde rechten. In de praktijk blijkt echter dat de regio's waar de minder gesproken talen heersen, het vaak moeilijker hebben om politiek en economisch invloed uit te oefenen. De federale wetgeving stipuleert dat Duits, Frans en Italiaans de officiële talen van Zwitserland zijn, en Romans alleen een officiële taal is om met Romans sprekende mensen te communiceren. Duits, Frans en Italiaans genieten van gelijke status binnen het parlement, de federale administratie en in het leger.
Afhankelijk van je bestemming kan het zijn dat je één of meerdere locale talen dient te leren (sommige steden, zoals Bern, Vrijburg en Valais zijn officieel tweetalig). De Zwitserse manier van Frans of Duits spreken kan sterk afwijken van die jij misschien gewend bent.
Zwitsers Duits (Schwytzerdütsch) is is de taal die gesproken word in de Duits sprekende gebieden van Zwitserland, en word vaak als het meest overwelvend gezien door buitenlanders, daar er veel accenten en dialecten binnen deze taal bestaan.
Heb je ergens anders Duits leren spreken, dan kan het zijn dat je geen woord verstaat van het Duits dat de Zwitsers met elkaar spreken. Maak je echter geen zorgen, daar zelfs de Zwitsers af en toe moeite hebben om elkaar te verstaan door de grote hoeveelheid dialecten. Daarom, ook al haten zij de taal, spreekt bijna iedereen ook het gewone Duits, om met elkaar te kunnen communiceren. Dit gewone Duits word ook wel hoog Duits genoemd ( Hochdeutsch). Daar de Zwitsers niet in staat zijn geweest met officiële grammatica over de brug te komen (ze kunnen het niet ééns eens worden over de spelling van "Schwytzerdütsch"), zijn zij eigenlijk verplicht het Hochdeutsch te gebruiken voor schriftelijke communicatie.
Ben je van plan om te werken of studeren in Zwitserland, dan kan je jezelf waarschijnlijk aardig redden met het Hochdeutsch (tenzij je presentator/presentatrice voor de televisie of radio wilt worden). Het zal de Zwitsers wel aardig in de smaak vallen indien je een beetje van het Zwitserse Duits gebruikt.
Frans word gesproken in de kantons van Geneve, Jura, Neuchâtel en Vaud, zoals ook in gedeeltes van de kantons van Bern, Vrijburg en Valais. De Romandie (zoals Frans sprekend Zwitserland genoemd word) had ook zijn dialecten, maar de kerken en scholen hebben deze grotendeels verdrukt.
Vandaag de dag is het Frans dat in Zwitserland gesproken word bijna hetzelfde als in Frankrijk, met een aantal kleine verschillen zoals in het gebruik van nummers (de Zwitsers zeggen nonente in plaats van quatre-veingt-diz, wat eigenlijk makkelijker is).
Italiaans word veelal gesproken in de Zuidelijke valleien tot aan St.Gotthard, Lukmanier, San Bernardino, Maloja, en Bernina. Deze regio omvat het hele kanton van Ticino den valleien van Misox/Calanca, Bergell/Bregaglia en Poschiavo in het kanton van Graubuenden (Grisons). Het word veelal gesproken met een Lombardijs accent.