In Spanje, zijn er een parallel systeem van de volksgezondheidszorg en een netwerk van particuliere zorgverzekeringsmaatschappijen. Sommige Spanjaarden kiezen een particuliere verzekering als supplement aan het openbare systeem.
Spanje verstrekt universele gezondheidszorg aan elk van zijn burgers via een belasting gefinancierde regeling die in werking wordt gesteld door INGESA (Instituto Nacional De Gestión Sanitaria). Het beheer van deze diensten is nu gedecentraliseerd en overgedragen aan de verschillende autonome gemeenschappen (autonome regio's) met bijbehorende bevoegdheden en verantwoordelijkheden.
De communicatie tussen de regionale overheden en het ministerie wordt geholpen door de Inter-Raad van de Spaanse Nationale Gezondheidsdienst (Consejo Inter-del Servicio Nacional de Salud de España, CISNS) die samenhang geeft aan het systeem en het doel heeft de rechten van de inwoners in heel Spanje te waarborgen.
Het beleid voor openbare gezondheidszorg kan daarom enigszins variëren, afhankelijk van de regio waarin u woont.
Meer dan 90% van de Spaanse bevolking gebruikt het openbare systeem voor hun medische behoeften. Dit systeem staat Spanjaarden toe om hun primaire huisarts te kiezen, via wie zij tot de rest van het systeem toegang hebben.
De meeste patiënten krijgen hun primaire huisarts binnen een dag of twee te zien. Er zijn over het algemeen geen contante uitgaven aangezien Insalud voor alle medische zorg betaalt. Om een specialist te raadplegen moeten de patiënten éérst door hun primaire huisarts worden verwezen (behalve in noodgevallen).
Omdat de openbare medische zorg wordt gedekt door de staat, zijn er geen onverwachte kosten. Tand- en oogheelkunde moeten echter wel vaak particulier verzekerd worden.
Helaas zijn er, zoals in veel andere Europese landen, regelmatig lange wachtenlijsten voor specialisten en voor niet-noodzakelijke chirurgische zorg.
In de laatste jaren, is de particuliere gezondheidszorg belangrijker geworden. Een geschatte 18% van de bevolking heeft een particuliere gezondheidsverzekering met inbegrip van de meeste ambtenaren die de keus hebben tussen dekking door het openbare of het particuliere systeem. Deze verzekering wordt gebruikt als supplement of als alternatief voor openbare zorg.
Het voordeel van de particuliere ziektekostenverzekering is dat de maatschappijen hun eigen netwerk van de ziekenhuizen, klinieken en laboratoria hebben. De verzekeringnemers hoeven daarom gewoonlijk niet zo lang op behandeling wachten.
Het enige nadeel is dat deze maatschappijen erop kunnen aandringen dat de patiënten slechts artsen gebruiken die lid van hun groep zijn. Nochtans, vergoeden de meeste maatschappijen tot 80% van de prijzen die door artsen buiten de groep worden aangerekend. Adeslas, Asisa en Sanitas zijn de grootste particuliere gezondheidszorgverzekeraars in Spanje.
Voor meer informatie over de gezondheidszorg in Spanje, bezoek onze website voor expat gezondheid en verzekeringen: http://www.expathealth.org